کتاب چنین گفت زرتشت، از مهم‌ترین آثار فریدریش ویلهلم نیچه محسوب می‌شود. شخصیت اصلی این رمان فلسفی، شخصیتی به نام “زرتشت” است که از نام پیامبر زرتشت الهام گرفته شده است. نویسنده در این اثر، عقاید خود را از زبان این شخصیت بیان کرده است.

کتاب چنین گفت زرتشت، مفاهیمی چون “ابرانسان”، “مرگ خدا” و “بازگشت جاودانه” را به شکل کامل و با تفسیر مثبتی ارائه داده است. زرتشت، پس از ده سال عزلت در کوه‌های آلپ، تصمیم به بازگشت به شهر می‌گیرد. اما او با بی توجهی مردم نسبت به گفته هایش، مواجه می‌شود. زرتشت مجبور است حواریونی را برگزیند که بتواند افکار خود را به زبانی قابل فهم و تأثیرگذار به مردم انتقال دهد.

نخستین گفتار به نام “سه دگردیسی” به تحول روح انسانی اشاره دارد، از اطاعت با نماد شتر گرفته تا نفی شدید با نماد شیر و تصدیق محض که با نماد کودک است. گفتارهای بعدی به موضوعات متنوعی پرداخته است؛ از ضعف نفس آدم‌های کم‌مایه تا جمود متافیزیک و اندیشه‌های متفاوت نیچه درباره فرهنگ، ریاضت‌کشی، کیش دولت‌پرستی، و ابتذال اندیشه.

نویسنده در ادامه و در دیگر گفته های خود، احساسات متفاوتی را بیان کرده است؛ از دیدگاه جنگ به عنوان محرک انرژی انسان‌ها گرفته تا زیباترین نوع دوستی که در دوگانگی شخصیت می بیند. او ارزش زندگی را در مقابل ارزش‌های مجرد معرفی کرده و در انتها به سخاوتمندی و فضیلت سالم اشاره کرده است.

نقدها به نوشته‌های نیچه متنوع است؛ برخی او را شخصیتی سرگشته و حیران می‌دانند، در حالی که برخی دیگر معتقدند که فقط افراد با ذهنیت تیز و نافذ می‌توانند به عمق آثار او دست پیدا کنند. با وجود این تفاوت‌ها، همگی اتفاق نظر دارند که نیچه یک اندیشمند بزرگ است که در تمامی جوانب زندگی، حتی در مباحثی که خود به آن‌ها اعتقاد دارد، به دنبال حقیقت می‌گردد.