هنر عشق ورزیدن، عنوان کتابی است از اریک فروم، روان شناس اجتماعی، روان کاو، فیلسوف انسانی و جامعه شناس بلندآوازهٔ مکتب فرانکفورت که در سال ۱۹۵۶ منتشر شد.
نویسنده در پیش گفتار تأکید می کند که این کتاب دستورالعمل ساده ای برای عشق ورزیدن نیست و در واقع سعی دارد «عشق ورزیدن» را به عنوان یک هنر معرّفی کند.
‍
فروم می گوید: «عشق تنها جواب عاقلانه و رضایت بخش به معمای هستی انسان است.» لذا، اکثر ما قادر نیستیم که استعدادهای خود را تا سطحی که عشق واقعی به حساب می آید؛ پرورش دهیم. عشقی آمیخته از بلوغ، خودشناسی، شهامت و شجاعت. او علاوه بر بررسی عشق رمانتیک که هاله ای از مفاهیم غلط آن را فرا گرفته است؛ عشق را از همه جهات مورد مطالعه قرار داده و عشق بین والدین و فرزندان، عشق برادرانه، عشق جنسی، عشق به خویشتن و عشق به خدا را بررسی می کند. او می گوید آموختن هنر عشق ورزیدن، مانند هنرهای دیگر نیاز به تمرین و تمرکز دارد.