زمانی که به تازگی به یک حرفه، هنر یا ورزش وارد می‌شوید، غالباً تمایل دارید خودتان را با افراد موفق در زمینه مورد نظر مقایسه کنید. این افراد عمدتاً افرادی هستند که سال‌ها به پیگیری هدف‌هایشان پرداخته‌اند و از تجربه‌های خود برای تبدیل شدن به موفقیت‌های قابل توجه استفاده کرده‌اند. اغلب ما تمایل داریم از آن‌ها الهام گرفته، از تجربیات و نکات آن‌ها یاد بگیریم و اقداماتشان را تکرار کنیم. اما آیا واقعاً این تمایل به ما کمک می‌کند؟

جیمز کلیر، نویسنده و سخنران در زمینه موفقیت، در کتابش به نام “قدرت شروع ناقص” به این سوال پاسخ می‌دهد. او معتقد است که الگوبرداری کامل از موفقیت‌های دیگران اغلب اشتباه است. بلکه باید از تجربه‌های دیگران یاد بگیریم اما به عنوان راهنمایی، نه الگویی کامل. تلاش برای مقایسه کردن خود با افرادی که در زمینه مورد نظر پیشرفت کرده‌اند، ممکن است باعث احساس کمبود و ناراحتی شود. وقتی تجهیزات و توانمندی‌های آن‌ها را مشاهده می‌کنیم، ممکن است احساس کنیم که از راهی بلند و پیچیده باید عبور کنیم و این می‌تواند مانع از شروع اقدامات شود.

به عبارت دیگر، همه موفقیت‌ها به طور کامل از مراحل آغازین عبور نمی‌کنند. به جای تمرکز بر ابزارها و مهارت‌هایی که در انتها ممکن است نیاز باشند، بهتر است انرژی خود را در یادگیری مهارت‌ها و دانشی که در آن لحظه نیاز دارید، سرمایه‌گذاری کنید. هدف باید این باشد که از مراحل آغازین و ناقص شروع کنید. به این ترتیب، از انتظارات غیر واقعی خود راهی برای پیشروی باز کنید و از انگیزه خود، در مسیر ترقی استفاده کنید.

در نهایت، به جای تلاش برای تطابق کامل با افراد موفق، توصیه می‌شود که به اهداف و نقاط قوت خود تمرکز کنید. به این ترتیب، می‌توانید با شروع از نقاط ناقص و بهبود یافتن در طول مسیر، به سمت موفقیت حرکت کنید.